Macie swój niedościgniony autorytet? Motywuje Was do pracy czy raczej przytłacza? Bo bywa z tym różnie. Czasami to co wydaje się nam rewelacyjne, w gruncie rzeczy jest toksyczne. A osoba, która jest dla Was swoistego rodzaju guru, jedynie przytłacza Wasze umiejętności. Krytykuje i cały czas poucza. I nawet jak wydaje się Wam, że jesteście już bliscy osiągnięcia przysłowiowego szczytu, jakim jest zadowolenie takiej osoby… Sukces nagle oddala się.
A cel staje się ponownie mrzonką. Załamię Was kiedy powiem, że nigdy takiego “człowieka” nie zadowolicie? A wiecie dlaczego? Bo ta osoba ma problem ze sobą. Bo osoba, która bezustannie czepia się kogoś oczywiście dla “dobra” danej osoby, tak naprawdę widzi jaskrawiej u innych wady, zachowania, które sama popełnia.
Zamiast krytykować wszystkich dookoła, powinna zacząć od siebie. I od swoich problemów. Ale do tego trzeba mieć świadomość i umieć jej słuchać. No i trzeba przestać być przekonanym, że jest się nieomylnym w wielu dziedzinach. Poprawię się, nie w wielu, ale we wszystkich. Bo taka osoba jest świetnym biznesmenem, “myślicielem”, marketingowcem,pionierem, designerem, wizjonerem… Mogłabym napisać wszystkie przymiotniki świata i nie byłaby to z mojej strony przesada.
Najgorsze jest to, że taki “wyjadacz umysłu” ma to w głębokim poważaniu, że Was rani, że nie możecie żyć przez niego spokojnie, że nie śpicie po nocach. Co może wiązać się z symptomami groźnej choroby. Bo już czujecie duszność, ucisk w klatce piersiowej, zawroty głowy itd… Idziecie ostatecznie do lekarza i zastanawiacie się, czy zadawać się jeszcze z kimś takim? Czy raczej opuścicie takie toksyczne środowisko? I co dalej? Jak żyć?
To trudne, ale przynajmniej będziecie żyć. Być może taka szkoła życia sprawi, że przestaniecie dążyć do zadowalania innych, tylko pomyślicie o sobie i swojej rodzinie. Zróbcie tak, żeby jutrzejszy dzień rozpocząć z przekonaniem, że zaczynacie żyć dla siebie i swoich bliskich. A jedyną osobą, która ma być z Was zadowolona jesteście Wy sami.
Jestem po przeczytaniu lektury pt. “Dubler” Elia Kazana i stąd moje rozmyślania… Ci co czytali książkę, będą wiedzieć dlaczego…
fot. Pinterest
