Macie tak, że czasami jest wam ciężko żyć w Polsce? Że wstydzicie się za nasz naród? To głupie, ale ostatnio często mam takie odczucia. Jesteśmy mściwi i to bardzo.
Chodzi mniej więcej o to, że kiedy leżysz na ziemi i czołgasz się w kierunku jakiegoś spełnienia, dostajesz kopa lub zostajesz zdeptany. Lubimy jak inni śpiewają. Lubimy oglądać programy, w których młodzi ludzie walczą o swoje miejsce na scenie muzycznej lub chcą pozostać choć na dłuższy czas w naszej świadomości. Wystawiają się przez to na strzały, na krytykę. Taka osoba jest podatna na zranienie i każde przykre słowo zabija ją od środka. Na początku dociera do umysłu, a później zjada kawałek po kawałku. A kiedy do tego wszystkiego dojdzie jeszcze fakt, że jest obcokrajowcem? To już na samym początku jest na straconej pozycji. Bo przecież to jest The Voice of Poland.
Tylko, że w Niemczech Idol też był niemiecki, a wygrała Polka.
Ile jeszcze musi upłyną krwi, ile osób musi paść ofiarą, żeby coś zmieniło się w naszym kraju? Obawiam się niestety, że to się nie zmieni. Marzył o tym Gombrowicz, marzył o tym Witkacy, Mrożek. I co? I nic.
Jasne, że można się tym nie przejmować, ale kiedy ktoś wyrabia nam opinię za granicą? Kiedy czujesz, że zieleniejesz ze złości i nic nie możesz zrobić, żeby nie umieścili cię w worku z innymi podłymi osobami. Ile można pisać, ile można wyrzucać z siebie złość, żeby udowodnić przed nawet sobą samym, że myślisz inaczej.
Niestety tkwi w Polakach żyłka zawiści, mściwości, zazdrości i złośliwości. Niech nikt mi nie mówi, że jest inaczej. Bo nie jest. Głupio mi czasami, że potrafimy zepsuć bardzo szybko coś, nad czym inni pracowali i pracują latami, bo na przykład pogoda jest kiepska, albo zupa była za słona.
więcej na ruude.net
